Welkom op het weblog van John, Chantal en de kids in Noorwegen

maandag 13 juli 2009

Weer thuis!


Terugreis: Hirtshals - Kristiansand

Na een lange autoreis, met een tussenstop in Flensburg zijn we weer terug op Kil.
We zijn weer thuis gekomen. Het was een aparte ervaring: voor het eerst op vakantie naar Nederland. Op de heenweg naar ons vakantieadres wenden we langzaam maar zeker aan de drukte. Denemarken is nog goed te doen, maar de eindeloze hoeveelheid auto's die we in Duitsland en Nederland tegenkwamen leken ongekend.
Waar komen al die mensen vandaan? En waar gaan ze toch allemaal naartoe? Moeten die niet werken dan ? Net over de grens naar Nederland hebben we gelijk even de Nederlandse radio aangezet en als eerst hoorden we dat de avondspits ‘slechts’ uit 180 km file bestond !!!
We zijn maar snel gestopt, voor een echte bak Nederlandse koffie…..die missen we hier wel in Noorwegen.

De Noorse vlag hing voor ons uit, soort van thuiskomen dus.
En dat was het ook wel een beetje, eigenlijk was het alsof we nooit waren weg geweest.
De afgelopen acht maanden zijn voor ons voorbij gevlogen, maar als je bij je ouders of schoonouders op de bank zit, lijkt het net alsof je niet weg bent geweest. Het is nog gewoon vertrouwd op het nest. De vakantie in Nederland was leuk, maar ook vermoeiend: een aaneensluiting van bezoekjes aan familie, vrienden en winkels.
Maar het was natuurlijk wel erg leuk om iedereen weer te zien en lekker bij te praten.

Het weerzien van vrienden en familie ging gepaard met veel lekker eten en drinken. Overal waar we kwamen stond er wel koffie met gebak klaar. Daar waar we avondeten kregen, werd niet bespaard op ingrediënten en hoeveelheden. En we merkten dat alcohol niet zo duur is in Nederland. Ik geloof dat we allebei in deze twee weken Nederland een paar kilo zijn aangekomen en we hier zo door kunnen naar de lokale AA.
We voelden ons na een week al helemaal volgepropt, alsof er niets meer bij kon. En toen hadden we nog meer dan een week voor de boeg.
We zijn ook niet van die types die snel ergens nee tegen zeggen.

We zijn blij dat we nu weer in ons eigen ritme zitten. Het voelt in ieder geval weer een stuk gezonder. De komende periode eerst maar wat kilo's er af werken.

We werden ook weer erg hebberig in Nederland. Zien doet kopen, dat is wel duidelijk bij ons, of om precies te zijn, vooral bij Chantal.
Kunnen we hier in ons dorp in Noorwegen onze boodschappen doen bij de kleine supermarkt en zijn er verder geen winkels binnen een half uur rijden, in Rotterdam kwam naar ons gevoel geen einde aan de hoeveelheid winkels. Dat waren we niet meer gewend.
Bij de Bas van der Heijden keken mensen ons verbaasd aan toen Chantal bijna uit haar dak ging van het enorme aanbod van groente en fruit: ” kijk, ze hebben hier verse sperziebonen.....En hier, kijk eens hoe goedkoop de aardbeien zijn.....”. Ik vind het toch wel jammer dat hier de keuze van groente en fruit zo beperkt is. Maar goed, we redden ons er wel mee. Het is geven en nemen.
Na een paar keer op en neer reizen naar Nederland hebben we eigenlijk steeds minder het gevoel naar Noorwegen geëmigreerd te zijn. Dat is voor ons een te zwaar woord geworden.
Emigreren doe je als je echt overzee gaat, naar Canada of Nieuw Zeeland, naar een ander continent op de aardbol. Wij zijn gewoon verhuisd naar het noorden van Europa.
Het kost meer tijd om met de auto in het hoge noorden van Noorwegen te komen dan in Nederland. En met het vliegtuig zijn we vanaf Kristiansand in een vloek en een zucht in Amsterdam.

De zomervakantie zit er voor ons op. We hebben deze vakantie nog niet veel kunnen genieten van Noorwegen dit jaar. Al onze vakantiedagen zijn dit jaar op gegaan aan het bezoek van Nederland. Dat was erg leuk en fijn om iedereen weer te zien. Volgend jaar gaan we weer op familiebezoek, maar blijven voor de echte vakantie in Noorwegen. We gaan dan een ander deel van Noord-Europa verkennen. En daar zijn we de komende jaren nog niet mee klaar!

John en Luke testen de nieuwe hengels uit: gekocht in Nederland
Klik hier voor alle foto's

Het gewone leven is inmiddels weer begonnen op Kil. John heeft de eerste werkdag er weer op zitten en Chantal heeft vandaag 4 kinderen entertaint.
De komende 5 weken, tijdens de vakantieperiode, zullen Natasja en Chantal om de dag werken en om de dag op 4 kinderen passen.

De tuin was compleet getransformeerd. Het gras dat tot voorbij de kuiten kwam, had duidelijk een maaibeurt nodig en de varens die net voor de vakantie met de grond gelijk waren gemaakt, waren nu…..meer dan 1 meter hoog!
En o ja….iets wat we niet moeten vergeten…..we moeten weer Noors praten!