Welkom op het weblog van John, Chantal en de kids in Noorwegen

maandag 20 juli 2009

Gezinsuitbreiding ?

De buurman heeft 2 gigantische palingen gevangen

Het dagelijkse Noorse leven is voor ons alweer een week aan de gang….hoewel voor de kinderen nog niet! Wij zijn weer aan het werk, maar op de dagen dat Chantal niet werkt, wordt er tijd besteed aan het entertainen van 4 kinderen! Natasja en Chantal lossen elkaar dagelijks af met werken de ene dag en ’oppassen op 4 kinderen’ de andere dag. Gelukkig zijn Chantal en Natasja nog redelijk flexibel als het gaat om werktijden, maar we vragen ons wel eens af hoe andere ouders dat gedurende de 8 weken durende schoolvakantie doen! Je kunt moeilijk als ouder 8 weken vrij nemen en de buitenschoolse opvang is gesloten tijdens de vakantie. Bij de kinderopvang waar Luke zit, valt het mee: die zijn 4 weken gesloten.

Van de Noren horen we dat de kinderen meestal binnen de familie- en kennissenkring worden opgevangen….opa’s, oma’s, andere familieleden. Tja, dat is voor ons met een toch nog beperkt Noors netwerk toch nog wat lastig! Maar dit jaar is het geregeld! Volgend jaar zien we wel weer verder.

Afgelopen week hebben de kinderen leuke dingen gedaan! Drie keer gezwommen op verschillende locaties in Vegårshei, popcorn gegeten tijdens een zelfgemaakte ’thuisbioscoop’, gerolschaatst en verder gewoon lekker spelen en spelletjes doen en en rond het huis. Voor de komende weken hebben we nog wat ideetjes op papier staan, maar we hopen vooral op lekker weer, zodat er veel gezwommen kan worden.

Tja, en dan de titel van dit bericht….gezinsuitbreiding…. das even schrikken he!?
Nee, kinderen hebben we even genoeg! Zeker na een paar dagen met 4 kinderen, vinden we er 2 van onszelf wel even genoeg! Maar een hondje….dat is iets wat we al een tijdje heel graag willen. Maar ons grootste vraagteken is hoe Sanne en Chantal, die beiden astma hebben, reageren op een hond. Dus we hebben wat testjes gedaan. Vooral Sanne in aanraking gebracht met honden en vooral dat ras waar we voor zijn gevallen: de Parson Russel. En daar reageerde ze goed op! Helaas weten we allemaal dat dat geen garantie biedt, omdat een allergische reactie zich na verloop van tijd ook kan opbouwen. Dus dat blijft een risico.

Billy, de 5 maanden jonge Parson Russel die we woensdag gaan bezoeken

Dus hebben we veel geinformeerd, gelezen en opgezocht op internet en uiteraard een kennel bezocht. De Parson Russel met ruwe haren schijnt een hond te zijn waar mensen met allergie relatief goed op kunnen reageren. Hij verhaart namelijk weinig en houdt zijn vacht vast.
Het ideale bij ons is, dat we een buitenhuis hebben (das een mooi woord voor een soort ingerichte schuur). De ideale plek om de hond te laten slapen en verblijven als hij moet slapen en als wij er niet zijn. Op de andere momenten kan hij dan gewoon in en rond het huis.

Dus de zoektocht naar kennels die een nestje in het vooruitzicht hebben is begonnen. Totdat we vorige week per toeval tegen een pup van 5 maanden aanliepen op internet! Een jonge witte Parson Russel die onze aandacht vanaf het internet trok. Na contact met het huidige baasje (een erkende Noorse kennel), bleek dat deze pup uit het nest, na te zijn uitgeleverd aan het eerste baasje, terug te zijn gekomen. De hond was te actief voor wat het nieuwe baasje hem kon bieden. Dus na een beetje heen en weer praten hebben we besloten woensdag met de kinderen een kijkje te gaan nemen bij Billy (zo heet die) in Vestfold (2 uur rijden).

Erg spannend dus! Leuk, maar ook een beetje eng idee dat we misschien over een week wel een hond hebben! Wordt vervolgd dus…..