Welkom op het weblog van John, Chantal en de kids in Noorwegen

dinsdag 28 juli 2009

Billy komt !

Klik hier voor alle foto's van de afgelopen week !

Vrijdag reden we naar Ramnes in de provincie Vestfold. Ongeveer 2 uur rijden in de richting van Oslo. We gingen naar een hondje kijken van bijna 6 maanden oud; Billy. We kwamen ergens aan bij een huis midden in de bossen. De bewoners hadden meerdere honden waaronder Parson Russells. En daar kwam Billy…. Meteen vreselijk enthousiast over ons en de kinderen heen springend. Hij sprong op ons, op de bank, en zag Luke en Sanne gelijk als speelmaatjes. Al gelijk was duidelijk dat het een erg enthousiast, actief en lief hondje is, maar dat hij nog veel moet leren! Het was niet moeilijk om te zien al dat we er nog aardig wat tijd en energie aan opvoeding zouden moeten stoppen.

Na kennis te hebben gemaakt met de baasjes en de pappa en mamma van Billy, en natuurlijk met Billy zelf, gingen we weer naar huis. We waren erg enthousiast over Billy, maar ook als niet ervaren hondenbezitters, erg onzeker. We willen wel….maar is het verstandig? En is het te doen om Billy nog die regels bij te leren die die duidelijk de eerste maanden nog niet heeft geleerd? Voor de kids was het al een uitgemaakte zaak, we willen Billy !

We hebben veel gelezen en geïnformeerd over de Parson Russell, maar hier misten we een stukje ervaring. Dus hebben we nog even uitvoerig advies ingewonnen bij een aantal Nederlandse kennels en kwamen tot de conclusie dat het met een beetje doorzettingsvermogen zeker geen onbegonnen zaak is. Dus we gaan ervoor en kijken erg naar Billy uit! We hebben al inkopen gedaan en hebben het buitenhuis omgebouwd tot een verblijfsruimte voor Billy. Vrijdag komt hij als alles volgens planning gaat.

De kinderen hebben zich deze week (met Chantal) bezig gehouden met onder meer Jam maken van bosbessen en naar de waterspeelbaan in Åmli geweest. 1,4 kilo bosbessen hadden we geplukt, waarvan we 4 grote potten jam hadden gemaakt.

Zondag zijn we naar de jettegrytene in Risør geweest. Eigenlijk voor het eerst dat we de echte zee opzochten sinds we hier wonen! Dat was een geweldig plekje op de rotsen aan de zee. De kinderen waren even teleurgesteld dat we niet echt in de zee konden zwemmen daar (te gevaarlijk bij de rotsen), maar dat werd snel goed gemaakt door poeltjes, krabbetjes en visjes.
John had zijn krabbenvanger die we ooit een keer in Engeland hadden gekocht meegenomen. Een grote garnaal aan de haak, lijn in het water, en weer ophalen. Door de zeeslag op de rotsen was het eigenlijk niet goed mogelijk om de krabben binnen te halen, en eigenlijk net toen John wilde opgeven, had hij een grote zeebaars aan de lijn zitten ipv een krab ! Daarna de lijn wat verder in het water gegooid, en ja hoor...gelijk weer een andere vis ! Even verderop zaten er wat Noren te vissen, en daar hebben John en Dennis even mee gesproken. Het schijnt op deze plek vrij normaal te zijn om via een lijn en een stukje aas, achter elkaar vis uit het water te trekken. Zeebaars, maar ook anders soorten zoals makreel en zalm !! Hier komen we zeker dus een keer terug, maar dan met de hengels ! We mochtens ook de bamboe stokken van de Noren even proberen, niet normaal meer zeg, achter elkaar trokken we die vissen er uit, en gooide we ze ook weer terug !! Volgende keer ook maar even een koelbox meenemen.

Gisterenavond is er een Nederlands gezin op bezoek geweest. Een Nederlands gezin, dat nu nog in Nederland woont en in hetzelfde proces zit als dat wij ruim een jaar geleden zaten. We hopen dat we snel op bezoek kunnen komen bij hun voor een BBQ in Noorwegen !

John gaat vrijdag Billy halen, spannend allemaal hoor. Hoop dat het een beetje uitpakt zoals we allemaal hopen ! We hebben er in ieder geval zin in !

Dit fimpje kwamen we afgelopen week tegen, deze wilde we jullie niet onthouden.
Nu dat we bijna al een jaar hier wonen, herkenen we veel van de zaken die verteld worden in het fimpje :-)




Waarom kierzen we voor een Parson Russel ?

Omdat we al een paar keer de vraag hebben gekregen, waarom kiezen jullie van een Parson Russell ?
Hierbij een korte uitleg.

We wilden een gezinsshond, niet te groot, en waar we actief mee bezig konden zijn.(zowel de kids, als wij)
Tevens wilden we ivm Sanne haar allergie, zo min mogelijk risico's nemen en ons goed voor laten lichten.

En zo is onze speurtocht begonnen, eigenlijk al toen we nog in Nederland woonden. John was weg van een bordeaux dog,
maar die was verre van klein..en opeens kwam de Parson Russell voorbij.
We hadden allemaal zoiets van...die is wel heel leuk.
Na veel lezen over het ras, vonden we dat het toekomstige hondje wel eens heel goed bij ons, en de gezinssituatie zou kunnen passen.

We hebben ook veel informatie ingewonnen over allergie en een hond. Die is moeilijk.
Sanne reageert vooral op katten en konijnen, maar als ze bij John zijn moeder of zus logeert (die hebben een Yorkshire Terrier en Poedel) heeft ze geen last.
Ook de bezoekjes aan de fokkers leverde geen problemen op.

We hebben bewust gekozen voor een ruwharige Parson Russell. Deze verliest maar 2 x per jaar zijn haar, en moet dan geplukt worden.
Door een ondervacht blijven de huidschilvers beter op de huid zitten. De ervaringen met allergie en dit type vacht is positief.
Maar het blijft een risico ! Om die te minimaliseren hebben we ook besloten dat de Parson in het buitenhuis slaapt.
Natuurlijk hebben we nu nog steeds geen garantie, maar die krijgen we alleen als we geen hond nemen.

De Parson is een sterke werkende terriër, die oorspronkelijk werd gefokt om de vos en das uit hun hol te jagen tijdens de jacht zodat de foxhounds de vos konden vangen.

Het is een alerte, actieve, onafhankelijke en sportieve hond. De Parson geeft blijk van intelligentie door zijn probleemoplossend vermogen, hij is een erg plezierige hond om te hebben als je je als eigenaar realiseert dat je een grote hond in kleine verpakking in huis haalt die regelmatig zal pogen het roer in handen te krijgen. Een baas zal net iets eigenwijzer moeten zijn dan zijn hond en net iets meer moeten doen om de hond voor zich te willen laten werken dan bijvoorbeeld een herderras die toch meer op de mens gericht zijn. Hij is tenslotte gefokt om als solist een vossenhol in te gaan en dan is afhankelijk zijn van de baas dodelijk en moet er initiatief genomen worden. Door zijn intelligentie zal hij vrij eenvoudig nuttige en gewoon leuke trucjes aanleren als hij luistert en voor je wil werken.

Als we hem goed opvoeden is het een geweldige hond die voor je door het vuur gaat. Hij zal regelmatig het initiatief nemen om te gaan spelen met de baas en/of de kinderen door uitdagend voor je te gaan staan met een bal of een stuk hout. De Parson kan buiten vonken van energie en thuis een echte schoothond zijn die toch alles hoort en plots binnenkomend bezoek dapper en onverschrokken tegemoet treedt. Als de dreiging weg is zal hij kwispelend en springend om aandacht vragen. Zoals het een echte terriër betaamt geeft hij niet snel op en zal naar zijn prooi (een bal in de struiken voldoet ook) blijven zoeken al ben ik het allang zat (en denkt ik er al geruime tijd over een nieuwe bal te kopen) en zal negen van de tien keer terugkomen met zijn prooi. Er zijn gevallen bekend dat de eigenaren van deze Parson ze uit moesten graven omdat ze niet meer uit het hol van de vos wilden komen zolang ze hem nog niet hadden gevangen.

Kortom, een hond die de nodige aandacht en training moet gaan krijgen.
Die stront eigenwijs en vermoeiend kan zijn. Maar waar je veel voor terug kan krijgen.
Een hond naar ons hart !!!!

Rest nog de vraag, waarom een 5 maanden ouden hond, en geen pup ?
Een hond van 5 maanden is ook nog een pup, maar idd wat ouder.
Misschien heeft hij geen goede start gehad, maar die gaan wij hem wel geven !
En terwijl ik dit schrijf, beseffen we ons dat ons dat waarschijnlijk het 1ste jaar veel moeite, tijd en frustratie gaat kosten, maar hee...we kunnen wel een uitdaging aan !
We zijn immers ook naar Noorwegen geemigreerd ! :-)

maandag 20 juli 2009

Gezinsuitbreiding ?

De buurman heeft 2 gigantische palingen gevangen

Het dagelijkse Noorse leven is voor ons alweer een week aan de gang….hoewel voor de kinderen nog niet! Wij zijn weer aan het werk, maar op de dagen dat Chantal niet werkt, wordt er tijd besteed aan het entertainen van 4 kinderen! Natasja en Chantal lossen elkaar dagelijks af met werken de ene dag en ’oppassen op 4 kinderen’ de andere dag. Gelukkig zijn Chantal en Natasja nog redelijk flexibel als het gaat om werktijden, maar we vragen ons wel eens af hoe andere ouders dat gedurende de 8 weken durende schoolvakantie doen! Je kunt moeilijk als ouder 8 weken vrij nemen en de buitenschoolse opvang is gesloten tijdens de vakantie. Bij de kinderopvang waar Luke zit, valt het mee: die zijn 4 weken gesloten.

Van de Noren horen we dat de kinderen meestal binnen de familie- en kennissenkring worden opgevangen….opa’s, oma’s, andere familieleden. Tja, dat is voor ons met een toch nog beperkt Noors netwerk toch nog wat lastig! Maar dit jaar is het geregeld! Volgend jaar zien we wel weer verder.

Afgelopen week hebben de kinderen leuke dingen gedaan! Drie keer gezwommen op verschillende locaties in Vegårshei, popcorn gegeten tijdens een zelfgemaakte ’thuisbioscoop’, gerolschaatst en verder gewoon lekker spelen en spelletjes doen en en rond het huis. Voor de komende weken hebben we nog wat ideetjes op papier staan, maar we hopen vooral op lekker weer, zodat er veel gezwommen kan worden.

Tja, en dan de titel van dit bericht….gezinsuitbreiding…. das even schrikken he!?
Nee, kinderen hebben we even genoeg! Zeker na een paar dagen met 4 kinderen, vinden we er 2 van onszelf wel even genoeg! Maar een hondje….dat is iets wat we al een tijdje heel graag willen. Maar ons grootste vraagteken is hoe Sanne en Chantal, die beiden astma hebben, reageren op een hond. Dus we hebben wat testjes gedaan. Vooral Sanne in aanraking gebracht met honden en vooral dat ras waar we voor zijn gevallen: de Parson Russel. En daar reageerde ze goed op! Helaas weten we allemaal dat dat geen garantie biedt, omdat een allergische reactie zich na verloop van tijd ook kan opbouwen. Dus dat blijft een risico.

Billy, de 5 maanden jonge Parson Russel die we woensdag gaan bezoeken

Dus hebben we veel geinformeerd, gelezen en opgezocht op internet en uiteraard een kennel bezocht. De Parson Russel met ruwe haren schijnt een hond te zijn waar mensen met allergie relatief goed op kunnen reageren. Hij verhaart namelijk weinig en houdt zijn vacht vast.
Het ideale bij ons is, dat we een buitenhuis hebben (das een mooi woord voor een soort ingerichte schuur). De ideale plek om de hond te laten slapen en verblijven als hij moet slapen en als wij er niet zijn. Op de andere momenten kan hij dan gewoon in en rond het huis.

Dus de zoektocht naar kennels die een nestje in het vooruitzicht hebben is begonnen. Totdat we vorige week per toeval tegen een pup van 5 maanden aanliepen op internet! Een jonge witte Parson Russel die onze aandacht vanaf het internet trok. Na contact met het huidige baasje (een erkende Noorse kennel), bleek dat deze pup uit het nest, na te zijn uitgeleverd aan het eerste baasje, terug te zijn gekomen. De hond was te actief voor wat het nieuwe baasje hem kon bieden. Dus na een beetje heen en weer praten hebben we besloten woensdag met de kinderen een kijkje te gaan nemen bij Billy (zo heet die) in Vestfold (2 uur rijden).

Erg spannend dus! Leuk, maar ook een beetje eng idee dat we misschien over een week wel een hond hebben! Wordt vervolgd dus…..

maandag 13 juli 2009

Weer thuis!


Terugreis: Hirtshals - Kristiansand

Na een lange autoreis, met een tussenstop in Flensburg zijn we weer terug op Kil.
We zijn weer thuis gekomen. Het was een aparte ervaring: voor het eerst op vakantie naar Nederland. Op de heenweg naar ons vakantieadres wenden we langzaam maar zeker aan de drukte. Denemarken is nog goed te doen, maar de eindeloze hoeveelheid auto's die we in Duitsland en Nederland tegenkwamen leken ongekend.
Waar komen al die mensen vandaan? En waar gaan ze toch allemaal naartoe? Moeten die niet werken dan ? Net over de grens naar Nederland hebben we gelijk even de Nederlandse radio aangezet en als eerst hoorden we dat de avondspits ‘slechts’ uit 180 km file bestond !!!
We zijn maar snel gestopt, voor een echte bak Nederlandse koffie…..die missen we hier wel in Noorwegen.

De Noorse vlag hing voor ons uit, soort van thuiskomen dus.
En dat was het ook wel een beetje, eigenlijk was het alsof we nooit waren weg geweest.
De afgelopen acht maanden zijn voor ons voorbij gevlogen, maar als je bij je ouders of schoonouders op de bank zit, lijkt het net alsof je niet weg bent geweest. Het is nog gewoon vertrouwd op het nest. De vakantie in Nederland was leuk, maar ook vermoeiend: een aaneensluiting van bezoekjes aan familie, vrienden en winkels.
Maar het was natuurlijk wel erg leuk om iedereen weer te zien en lekker bij te praten.

Het weerzien van vrienden en familie ging gepaard met veel lekker eten en drinken. Overal waar we kwamen stond er wel koffie met gebak klaar. Daar waar we avondeten kregen, werd niet bespaard op ingrediënten en hoeveelheden. En we merkten dat alcohol niet zo duur is in Nederland. Ik geloof dat we allebei in deze twee weken Nederland een paar kilo zijn aangekomen en we hier zo door kunnen naar de lokale AA.
We voelden ons na een week al helemaal volgepropt, alsof er niets meer bij kon. En toen hadden we nog meer dan een week voor de boeg.
We zijn ook niet van die types die snel ergens nee tegen zeggen.

We zijn blij dat we nu weer in ons eigen ritme zitten. Het voelt in ieder geval weer een stuk gezonder. De komende periode eerst maar wat kilo's er af werken.

We werden ook weer erg hebberig in Nederland. Zien doet kopen, dat is wel duidelijk bij ons, of om precies te zijn, vooral bij Chantal.
Kunnen we hier in ons dorp in Noorwegen onze boodschappen doen bij de kleine supermarkt en zijn er verder geen winkels binnen een half uur rijden, in Rotterdam kwam naar ons gevoel geen einde aan de hoeveelheid winkels. Dat waren we niet meer gewend.
Bij de Bas van der Heijden keken mensen ons verbaasd aan toen Chantal bijna uit haar dak ging van het enorme aanbod van groente en fruit: ” kijk, ze hebben hier verse sperziebonen.....En hier, kijk eens hoe goedkoop de aardbeien zijn.....”. Ik vind het toch wel jammer dat hier de keuze van groente en fruit zo beperkt is. Maar goed, we redden ons er wel mee. Het is geven en nemen.
Na een paar keer op en neer reizen naar Nederland hebben we eigenlijk steeds minder het gevoel naar Noorwegen geëmigreerd te zijn. Dat is voor ons een te zwaar woord geworden.
Emigreren doe je als je echt overzee gaat, naar Canada of Nieuw Zeeland, naar een ander continent op de aardbol. Wij zijn gewoon verhuisd naar het noorden van Europa.
Het kost meer tijd om met de auto in het hoge noorden van Noorwegen te komen dan in Nederland. En met het vliegtuig zijn we vanaf Kristiansand in een vloek en een zucht in Amsterdam.

De zomervakantie zit er voor ons op. We hebben deze vakantie nog niet veel kunnen genieten van Noorwegen dit jaar. Al onze vakantiedagen zijn dit jaar op gegaan aan het bezoek van Nederland. Dat was erg leuk en fijn om iedereen weer te zien. Volgend jaar gaan we weer op familiebezoek, maar blijven voor de echte vakantie in Noorwegen. We gaan dan een ander deel van Noord-Europa verkennen. En daar zijn we de komende jaren nog niet mee klaar!

John en Luke testen de nieuwe hengels uit: gekocht in Nederland
Klik hier voor alle foto's

Het gewone leven is inmiddels weer begonnen op Kil. John heeft de eerste werkdag er weer op zitten en Chantal heeft vandaag 4 kinderen entertaint.
De komende 5 weken, tijdens de vakantieperiode, zullen Natasja en Chantal om de dag werken en om de dag op 4 kinderen passen.

De tuin was compleet getransformeerd. Het gras dat tot voorbij de kuiten kwam, had duidelijk een maaibeurt nodig en de varens die net voor de vakantie met de grond gelijk waren gemaakt, waren nu…..meer dan 1 meter hoog!
En o ja….iets wat we niet moeten vergeten…..we moeten weer Noors praten!

zaterdag 4 juli 2009

Vakantie in Nederland

Apenheul

We zijn op vakantie....in Nederland! Nou ja.....vakantie..... Het is natuurlijk wel anders om in je moederland op vakantie te gaan! Het weer terugzien van de opa's, oma's, familie en kennissen was het leukste!

We gingen tegelijk met Dennis en Natasja richting Nederland. Met een niet al te volle auto, zodat we genoeg ruimte over hadden voor de terugreis...voor alle hagelslag, ontbijtkoek, beschuit, stroopwafels, kleding en andere dingen die we in Nederland willen inslaan.
We hebben familie en vrienden bezocht en hebben veel leuke dingen gedaan.

We zijn naar Archeon en de Apenheul geweest. En de kinderen zijn 3 dagen met opa en oma naar Slagharen geweest. Tijdens die 3 dagen hebben wij met Dennis en Natasja even gerelaxed in Center Parcs....zonder kinderen met een cocktail in het zwembad gelegen en volledig inclusief eten.
Center Parcs: de Eemhof
Klik hier voor alle foto's

Dick (een vriend) heeft ons samen met Dennis en Natasja meegenomen naar een waterskicentrum, om te waterskieen of te wakeboarden. Chan kwam op waterskies niet veel verder dan 20 meter vanaf de start en werd keer op keer gelanceerd in het water. John wakeboarde er zo vandoor... zijn jarenlange kite-ervaring was duidelijk niet weg gezakt!

Wakeboarden

We denken er over om misschien in Noorwegen een hondje te nemen.... en we zijn daarbij gevallen voor een Parson Russel. Het grootste vraagteken is echter, 'of' en hoe allergisch Sanne en Chantal voor de hond zijn. We zijn al lange tijd aan het orienteren en rondvragen, maar het antwoord krijg je nooit... pas wanneer je een tijdje de hond hebt, is dat met zekerheid te zeggen. In Nederland hebben we een kennel bezocht. Was erg leuk en informatief! En Sanne en Chantal reageerden tot zover goed op de honden. In Noorwegen gaan we verder nadenken over het eventueel uitbreiden van ons gezin..... wordt vervolgd dus!

Parson Russel puppies van 7 weken

Nog een paar daagjes...dan gaan we weer naar huis! Met gemengde gevoelens, familie en vrienden die we achter laten, maar ook erg benieuwd hoe hoog het gras staat na 2,5 week warm weer! want jaja ..... in tegenstelling tot wat 3/4 deel van de Nederlanders denkt .... ook in Noorwegen kan het HEET zijn :-)