Afgelopen week is wederom een drukke week geweest. John was en is op zijn werk erg druk met een nieuw draadloos netwerk. Op maandag en dinsdag is dit netwerk in de lucht gebracht, en vervolgens moet dit natuurlijk uitgebreid getest worden. Dit is nu voor ongeveer 80% klaar, dus er moet nog wel wat gebeuren. Omdat John de eerste is die dit doet in de regio, mag hij het truukje ook voor de andere gemeentes gaan doen. In de praktijk betekent dus dat hij dinsdag naar Risør gaat. Het idee is dan om het allemaal in 1 dag te installeren, op basis van de ervaringen in Vegårshei en vervolgens mag de "lokale IT held" het zelf gaan testen en in productie zetten.
Klik hier voor de foto's van de afgelopen week
Chantal is druk bezig geweest met de voorbereidingen voor de emigratiebeurs. En daarnaast hadden we natuurlijk de normale activiteiten zoals aerobics op dinsdagavond (voor Chantal dan), Skieen op woensdagavond voor John, en weer skieen op donderdagavond voor de kids. Vrijdag ging Chantal met het vliegtuig rinchting Nederland en was John alleen thuis met de kids. En dat ging best aardig. Sanne kwam vrijdagmiddag vanuit school rechtstreeks naar het gemeentehuis om papa op te halen. Na het drinken van een warme Chocomel zijn we samen Luke gaan ophalen om vervolgens met elkaar boodschappen te gaan doen. De kinderen mochten kiezen wat we gingen eten en dat zijn uiteindelijk Noodels geworden. Dus onder het genot van een filmpje en dus de Noodels, hebben we de avond doorgebracht. De kinderen, maar ook John, waren retegaar van de afgelopen week. Dus toen de kids onder zeil gingen tegen achten, sprong John onder de douche en is daarna zelf ook zijn bedje ingekropen...
Zaterdagmorgen zijn we weer wezen skieen. Het was een mooie dag met een strak blauwe lucht en een lekker zonnetje. Aangezien we op tijd waren, hadden we het eerste uur de skipiste voor onszelf..Heerlijk is dat, en heel leuk om samen met de kids zoveel plezier te hebben. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen en het gaat ook steeds beter. Maar rond 11.30 begon het al een stuk drukker te worden wat zich vertaalt in een lange rij voor de skilift. Omdat we toch al een anderhalf uur aan het skieen waren, was het wel een mooi moment om weer naar huis te gaan. 'S avonds hadden we een feest bij de buren. Ongeveer 35 man waren uitgenodigd voor een gezellig dansfeest met live muziek. Rond 2100 uur gingen de kids naar bed op zolder van Kilsloftet.
Aangezien Chantal de fotocamera meegenomen had naar Nederland verwijzen we hier naar het webalbum van Dennis en Natasja.
Chan naar de emigratiebeurs....
Vrijdagochtend….John en Luke waren naar het werk en de barnehage en ik had net Sanne en Amber en Anouk op de bus gezet. Daarna nog een uurtje thuis rommelen voordat ik op weg zou gaan naar…..Nederland! Ik ging naar Nederland om vanuit de gemeente Vegårshei deel te nemen aan de emigratiebeurs in Houten. En ik ging samen met mijn collega, Liv.
Net voordat we weg zouden gaan belde Liv mij op met de vraag of ik nog plek had in mijn koffer, want die van haar was 2 kg. te zwaar. Ik woog de mijne en …..26,5 kg! dus uuuh, nee geen plek dus! De mijne was namelijk 6,5 kg te zwaar. Als eerste trok ik die fles wijn er maar uit, die ik er net in had gestopt voor op de hotelkamer en nog wat kleine frutsels en mijn extra paar schoenen. In de koffer bleven daarna vooral spullen over voor de beurs: folders en aankleedmateriaal. En daarna een beetje kleding voor mezelf.
Ik haalde mijn collega op en samen reden we naar vliegveld Sandefjord. Het vliegtuig vertrok precies op tijd: half 2. Het was een KLM fokker toestel: klein ding waar maar 80 mensen in konden. Hij was wel vol! Mijn collega en ik konden niet naast elkaar zitten, maar de vlucht duurde ook niet lang. Na bijna anderhalf uur vliegen, een paar KLM-boterhammen en twee keer drinken, kwamen we aan op Schiphol.
Zodra we na het nemen van een bus en na een stukje lopen aankwamen bij de bagageband, kwamen de eerste koffers er al aan. En dat waren die van ons! We stonden dus binnen een kwartier bij de balie van Hertz om onze auto op te halen die we gehuurd hadden. Een redelijk nieuwe Fiat Bravo kregen we mee. Leuke auto!
Na de koffers achterin te hebben gegooid, verzamelde ik alle moed bij elkaar om mezelf na ruim een jaar op de heerlijk rustige Noorse wegen te hebben gereden, te storten in de Utrechtse en Amsterdamse spits. Gelukkig had ik een GSP systeem meegenomen, die ik geleend had van Den en Tas, anders had ik nu waarschijnlijk nog rondjes gereden over de ring Utrecht.
We reden rechtstreeks naar de beurs in Houten, om daar de spullen neer te zetten en uit te pakken. We stapten iets voor half 4 uit het vliegveld en kwart voor 5 stonden we al in Houten! Dat was dus erg vlot gegaan! Zowel op de snelweg als op het vliegveld.
De stand zag er mooi uit! We hebben hem vervolgens aangekleed met posters, foto’s en een draaiende presentatie over Vegårshei op een wit scherm. Onze uitrustig was vrij basis voor de stand. Sommigen hadden een zwaar professionele stand ingericht. Hier en daar liepen we ook tegen wat praktische dingen aan: we misten bijvoorbeeld een hamer die we van de buren konden lenen ter plekke en een stofzuiger om de stand schoon te zuigen! Tja, die paste niet in mijn koffer!
Rond half 8 waren we klaar en gingen we richting ons hotel. Daar gegeten en het bleek dat er veel Zweden bij ons in het hotel zaten, die ook op de beurs stonden. De Zweden en Noren kunnen elkaar vrij goed verstaan, dus tussendoor hadden we aardig staan kletsen met wat Zweden.
De volgende dag vroeg op om op weg te gaan naar de beurs. Het was op zaterdag van 10 tot 6 en op zondag tot 5 uur. Het waren twee vermoeiende, maar erg leuke en vruchtbare dagen. We hebben heel veel Nederlanders gesproken, die in verschillende fases van emigratie zitten. Van de eerste orientatie tot aan een vergevorderd stadium waarin mensen hun huis al te koop hebben staan. Enkelen hadden net voor de beurs al contact met mij gezocht bij de gemeente. En die kwamen ons opzoeken op de beurs. Was ook erg leuk om te ervaren hoe mensen op me af kwamen, die mij al van het weblog kennen en ons verhaal in mindere of meerdere mate hebben gevolgd. De meest concrete gezinnen/mensen hebben we op zondag gesproken. Toen ontmoetten we enkele gezinnen die een serieuze voorkeur hebben voor Vegårshei en omstreken. Uiteraard wil iedereen weten wat de mogelijkheden zijn in Vegårshei wat betreft wonen, werken, school, activiteiten enz. Sommige gezinnen willen binnenkort ook een kijkje gaan nemen in de gemeente door er bijvoorbeeld een weekje op vakantie te gaan.
We hebben de mensen op basis van de informatie die we op dat moment hadden, zo goed mogelijk proberen voor te lichten en een kijkje gegeven in Vegårshei. Op het moment dat een gezin echt een sterke voorkeur heeft voor de gemeente en Vegårshei beter wil leren kennen, zullen we gerichter aandacht daaraan besteden en kijken wat we voor hun kunnen betekenen. Een bezoek van de geinteresseerden aan Vegårshei zou een goede start kunnen zijn, waarbij de mensen een kijkje kunnen nemen op verschillende plekken in Vegårshei.
’s avonds waren we redelijk moe en aten we wat in het centrum van Utrecht. Maandag gingen we weer terug naar Nederland. Het vliegtuig vloog iets te laat en op Schiphol was het erg druk, maar alles ging goed! Een druk en vruchtbaar weekend dus. Nu maar eens afwachten of er nog meer Nederlanders naar Vegårshei komen.
Komende week wordt weer een druk week. We gaan donderavond naar een concert in Oslo..van RAMMSTEIN. Dit schijnt een bijzonder concert te worden als we de recensies mogen geloven. Rammstein een een Duitse rockband die in het Duits zingt ! Dat is even wennen, maar de muziekstijl en het Duits passen eigelijk goed bij elkaar. En de show die Rammstein geeft heeft meer weg van een theatershow dan van een standaard concert, we zijn dus erg benieuwd en hebben er veel zin in. Zie het filmpje voor een impressie :
Zaterdagmorgen zijn we weer wezen skieen. Het was een mooie dag met een strak blauwe lucht en een lekker zonnetje. Aangezien we op tijd waren, hadden we het eerste uur de skipiste voor onszelf..Heerlijk is dat, en heel leuk om samen met de kids zoveel plezier te hebben. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen en het gaat ook steeds beter. Maar rond 11.30 begon het al een stuk drukker te worden wat zich vertaalt in een lange rij voor de skilift. Omdat we toch al een anderhalf uur aan het skieen waren, was het wel een mooi moment om weer naar huis te gaan. 'S avonds hadden we een feest bij de buren. Ongeveer 35 man waren uitgenodigd voor een gezellig dansfeest met live muziek. Rond 2100 uur gingen de kids naar bed op zolder van Kilsloftet.
| Natasja had daar matrasjes neergelegd, en dat was een prima oplossing. Oa Dennis verzorgde de live muziek, en ook al lag de gemiddelde leeftijd rond de 60, was het tot in de vroege uurtjes lang onrustig op Kil. Op zondag heben we niet veel bijzonders gedaan, de kids zijn op burenbezoek geweeest en John heeft een beetje gerommeld in het huis. |
Chan naar de emigratiebeurs....
Vrijdagochtend….John en Luke waren naar het werk en de barnehage en ik had net Sanne en Amber en Anouk op de bus gezet. Daarna nog een uurtje thuis rommelen voordat ik op weg zou gaan naar…..Nederland! Ik ging naar Nederland om vanuit de gemeente Vegårshei deel te nemen aan de emigratiebeurs in Houten. En ik ging samen met mijn collega, Liv.
Net voordat we weg zouden gaan belde Liv mij op met de vraag of ik nog plek had in mijn koffer, want die van haar was 2 kg. te zwaar. Ik woog de mijne en …..26,5 kg! dus uuuh, nee geen plek dus! De mijne was namelijk 6,5 kg te zwaar. Als eerste trok ik die fles wijn er maar uit, die ik er net in had gestopt voor op de hotelkamer en nog wat kleine frutsels en mijn extra paar schoenen. In de koffer bleven daarna vooral spullen over voor de beurs: folders en aankleedmateriaal. En daarna een beetje kleding voor mezelf.
Zodra we na het nemen van een bus en na een stukje lopen aankwamen bij de bagageband, kwamen de eerste koffers er al aan. En dat waren die van ons! We stonden dus binnen een kwartier bij de balie van Hertz om onze auto op te halen die we gehuurd hadden. Een redelijk nieuwe Fiat Bravo kregen we mee. Leuke auto!
Na de koffers achterin te hebben gegooid, verzamelde ik alle moed bij elkaar om mezelf na ruim een jaar op de heerlijk rustige Noorse wegen te hebben gereden, te storten in de Utrechtse en Amsterdamse spits. Gelukkig had ik een GSP systeem meegenomen, die ik geleend had van Den en Tas, anders had ik nu waarschijnlijk nog rondjes gereden over de ring Utrecht.
We reden rechtstreeks naar de beurs in Houten, om daar de spullen neer te zetten en uit te pakken. We stapten iets voor half 4 uit het vliegveld en kwart voor 5 stonden we al in Houten! Dat was dus erg vlot gegaan! Zowel op de snelweg als op het vliegveld.
De stand zag er mooi uit! We hebben hem vervolgens aangekleed met posters, foto’s en een draaiende presentatie over Vegårshei op een wit scherm. Onze uitrustig was vrij basis voor de stand. Sommigen hadden een zwaar professionele stand ingericht. Hier en daar liepen we ook tegen wat praktische dingen aan: we misten bijvoorbeeld een hamer die we van de buren konden lenen ter plekke en een stofzuiger om de stand schoon te zuigen! Tja, die paste niet in mijn koffer!
Rond half 8 waren we klaar en gingen we richting ons hotel. Daar gegeten en het bleek dat er veel Zweden bij ons in het hotel zaten, die ook op de beurs stonden. De Zweden en Noren kunnen elkaar vrij goed verstaan, dus tussendoor hadden we aardig staan kletsen met wat Zweden.
De volgende dag vroeg op om op weg te gaan naar de beurs. Het was op zaterdag van 10 tot 6 en op zondag tot 5 uur. Het waren twee vermoeiende, maar erg leuke en vruchtbare dagen. We hebben heel veel Nederlanders gesproken, die in verschillende fases van emigratie zitten. Van de eerste orientatie tot aan een vergevorderd stadium waarin mensen hun huis al te koop hebben staan. Enkelen hadden net voor de beurs al contact met mij gezocht bij de gemeente. En die kwamen ons opzoeken op de beurs. Was ook erg leuk om te ervaren hoe mensen op me af kwamen, die mij al van het weblog kennen en ons verhaal in mindere of meerdere mate hebben gevolgd. De meest concrete gezinnen/mensen hebben we op zondag gesproken. Toen ontmoetten we enkele gezinnen die een serieuze voorkeur hebben voor Vegårshei en omstreken. Uiteraard wil iedereen weten wat de mogelijkheden zijn in Vegårshei wat betreft wonen, werken, school, activiteiten enz. Sommige gezinnen willen binnenkort ook een kijkje gaan nemen in de gemeente door er bijvoorbeeld een weekje op vakantie te gaan.
We hebben de mensen op basis van de informatie die we op dat moment hadden, zo goed mogelijk proberen voor te lichten en een kijkje gegeven in Vegårshei. Op het moment dat een gezin echt een sterke voorkeur heeft voor de gemeente en Vegårshei beter wil leren kennen, zullen we gerichter aandacht daaraan besteden en kijken wat we voor hun kunnen betekenen. Een bezoek van de geinteresseerden aan Vegårshei zou een goede start kunnen zijn, waarbij de mensen een kijkje kunnen nemen op verschillende plekken in Vegårshei.’s avonds waren we redelijk moe en aten we wat in het centrum van Utrecht. Maandag gingen we weer terug naar Nederland. Het vliegtuig vloog iets te laat en op Schiphol was het erg druk, maar alles ging goed! Een druk en vruchtbaar weekend dus. Nu maar eens afwachten of er nog meer Nederlanders naar Vegårshei komen.
Komende week wordt weer een druk week. We gaan donderavond naar een concert in Oslo..van RAMMSTEIN. Dit schijnt een bijzonder concert te worden als we de recensies mogen geloven. Rammstein een een Duitse rockband die in het Duits zingt ! Dat is even wennen, maar de muziekstijl en het Duits passen eigelijk goed bij elkaar. En de show die Rammstein geeft heeft meer weg van een theatershow dan van een standaard concert, we zijn dus erg benieuwd en hebben er veel zin in. Zie het filmpje voor een impressie :
Planning voor de komende week :
- Woensdagavond gaan John met de kids zwemmen
- Woensdagavond gaan Natasja en Chantal skieen
- Donderdagavond logeren de kids bij Dennis en Natasja
- Donderdagavond gaan John en Chantal naar RAMMSTEIN
- Zaterdag moeten we naar Arendal :-(
- Zondag waarschijnlijk wel weer skieen en vieren we de verjaardag van Anouk !
