RELAXED....
Die Noren maken zich niet zo druk als de Nederlanders...alles gaat relaxed. Over het algemeen is dat prettig, maar soms ook niet. Als je drie kwartier naar Arendal rijdt op een 1-baansweg en er iemand voor je rijdt die maar 60 rijdt, waar je toch zeker 70 tot 80 kunt rijden, is dat even wennen en jezelf inhouden om er niet voorbij te scheuren. Rustig aan...waarom die haast ?
STROOMSTORING
Een paar dagen geleden hadden we een paar keer stroomstoring op 1 dag. Een hoop ophef in ons huis natuurlijk en bellen naar Dennis en Natasja of zij hetzelfde hadden: ja dus. Later spreken we de eigenaren die zeggen dat het heel normaal is dat regelmatig de stroom uitvalt. Voorzorgmaatregelen dan maar! Op drie plekken in huis een zaklamp hangen en de stekker uit de digitale wekker trekken en deze voorzien van batterijen....anders komen we straks te laat uit ons bed als de wekker na een stroomstoring is ge-reset.
SPREEK NOORS OF ENGELS!
Grappig om te zien en te horen dat veel Noren die de Engelse taal goed beheersen het geweldig vinden om dat te laten horen aan ons! En wij maar proberen in ons beste Noors een paar broodjes en 2 cappucino te bestellen bij de broodjeszaak! Hebben we het er eindelijk uit, antwoorden ze in het Engels! Aan de andere kant is het natuurlijk voor ons ook heel verleidelijk om Engels te spreken als we merken dat de Noren goed Engels spreken.
Uiteraard zijn er ook de uitzonderingen...de Noren die geen Engels kunnen of "willen" spreken. Zoals de baliemedewerker bij de gemeente Arendal bij wie wij een persoonsnummer gingen aanvragen: die sprak absoluut geen Engels en probeerde het ook echt niet! Uiteindelijk kwamen we er in het Noors ook uit.
ELANDEN, ELANDENVLEES, ELANDENJACHT EN ELANDENSOEP
We worden op een of andere manier dagelijks geconfronteerd met "elanden". Het grappige is, dat we echter sinds onze aankomst hier in Noorwegen, nog geen levende eland hebben gezien!
We zijn midden in het jachtseizoen in Noorwegen gearriveerd en alles draait duidelijk om "de jacht": vooral op elanden. Ons contactpersoon van de gemeente (en inmiddels goede kennis geworden), laat ons vol trots een foto zien op zijn mobiele telefoon van zijn dochter samen met een neergeschoten gigantische eland; Als we rondom ons huis lopen horen we in de verte schieten en honden blaffen; Tijdens een eerste fietstochtje met de mountainbike zien we langs de weg onbeheerde (openstaande) auto's staan met jachtgeweren erin; De (enige)specialiteit die onze woningeigenaar in haar restaurant serveert is "elandensoep"; en in de eerste week van ons verblijf in onze nieuwe woning krijgen we van onze Noorse buurman een mooi stuk eland kado. Gelukkig horen we van de buurvrouw hoe we dat klaar moeten maken....maar voorlopig bergen we hem veilig op in de vriezer :-); tot slot stond ik vandaag met mijn volledige voet in een bergje elanden-poep op (ik neem tenminste aan dat dat het was :-) !) voor ons eigen huis!.....en nog steeds geen levende eland gezien....
WINTER EN SNEEUW
Uiteraard is de winter en de sneeuw iets typisch noors. Het begint sinds een paar dagen licht te vriezen 's nachts en er wordt lichte sneeuw voorspeld de komende dagen! Met veel spanning wachten wij op de sneeuw, die met soms wel anderhalve meter hoogte niet te vergelijken is met het Nederlandse laagje sneeuw van enkele cm dat om het jaar valt.... Spanning en lichte paniek dus! Wollen ondergoed kopen! wollen sokken kopen! gevoerde kaplaarzen, sneeuwpakken, bivakmutsen, sneeuwscheppen, pickdeckbanden (autobanden met spijkers), sneeuwbroeken, winterjassen, autoverwarming, een volle vriezer en voorraadkast voor als we ingesneeuwd raken enz.... Alles hebben we al in huis! compleet voorbereid op de winter... je weet maar nooit of we ingesneeuw raken! En die Noren gewoon relaxed...laten alles over zich heen komen en lachen om ons.....die gekke Hollanders.
ALLEMAAL BEESTJES
In onze achtertuin hebben we vetbolletjes opgehangen en zonnebloempitten in een vogelhuisje gedaan...en nu maar afwachten hoeveel soorten vogels erop af komen.... En ja hoor! al heel snel komen ze...koolmeesjes...en nog meer koolmeesjes.....en nog veeeeel meer koolmeesjes. En ze zien er net zo uit als die in Nederland! Nou ja, die arend komt vast nog wel een keer voorbij vliegen. Wel hebben we een specht in de boom gehoord en gezien en zwaluwen.
Minder prettig was de teek die we achter Luke z'n oor hebben verwijderd. Op advies van de Noren brachten we een bezoek aan het gezondheidscentrum en verwijderden we hem niet zelf. Toen het gezondheidscentrum gesloten bleek te zijn, zijn we de school maar ingelopen: daar was vast wel een juf met ervaring. Helaas was dit niet het geval! Met de tekentang van Natasja hebben we hem er uiteindelijk zelf maar uit gehaald. En met succes! Arme Luke vond het niet zo leuk, maar hij was dapper!.
Tot zo ver een korte kennismaking met het Noorwegen van onze eerste emigratie-dagen.....
