Elanden

Gespot: Eland met kleintje !

Klik hier voor alle foto's van afgelopen week

Woensdag is Luke een paar uurtjes extra naar de Barnehage gegaan. Ze gingen namelijk naar een soort boerderijmuseum, waar beesten rondlopen, oude landbouwwerktuigen te zien zijn en er spelletjes worden gedaan met de kinderen. Het was alleen met de 5 jarigen, dus het was een lekker klein groepje van 4 kinderen. Het zijn de 4 kinderen van de kinderopvang waar Luke volgend jaar mee in de klas komt te zitten als hij in september 2010 naar school gaat.

Voor Chantal de mogelijkheid om een dagje met Sanne op stap te gaan (die woensdag altijd vrij is). Dus gingen ze naar Arendal: beetje inkopen doen en wafels en ijs eten.

Het weekend konden we weer heerlijk genieten van het lekkere weer! Zaterdag zijn we voor de eerste keer naar de aangrenzende gemeente Gjerstad geweest. Daar was een rommelmarkt en dierenmarkt. In Nederland bezochten we regelmatig rommelmarkten, maar hier in Noorwegen komen we ze niet zo vaak tegen. Het werd gehouden in een sportzaal van een school en eigenlijk wel vergelijkbaar met de rommelmarkt in Nederland. We hebben weinig gekocht: een rugtas, een petje voor Luke en een kaarsenstandaard.

Buiten was het leuker! De kinderen konden knuffelen met konijnen, puppies en jonge poesjes. En natuurlijk wilden ze alletwee paard rijden.

Het was een mooi ritje van Gjerstad terug naar Vegarshei. Verbazingwekkend weer om te zien hoe afwisselend de natuur kan zijn 30 kilometer verderop. En het ritje werd nog mooier toen Chantal hard ‘STOP” riep toen ze dacht een eland te zien. In Nederland is het uitgesloten dat je zomaar midden op de weg kunt stoppen en achteruit kunt rijden. Maar in Noorwegen is dat geen uitzondering met de stille wegen; zeker als het gaat om onverharde boswegen, zoals deze. Dus we reden terug….en daar stond die inderdaad! Een vrouwtjes eland. Zo groot als een volwassen paard! En een kleintje erbij! Ze bleven stokstijf staan en keken naar ons zoals wij naar hun keken. En ze lieten ons volop foto’s maken. Dus we hebben geweldige plaatjes!

Zaterdagavond de BBQ nog even aangestoken in de tuin. En we kregen bezoek van Dennis en Natasja met….Frits. Frits is een ex-collega van Natasja die een rondtoer maakt door Noorwegen met zijn camper. Hij is gezellig 2 dagen op Kil blijven hangen. Zondag hebben we onverwachts met een grote groep (inclusief Joffe en Martine; de andere Nederlanders uit Vegarshei) bij Dennis en Natasja gegeten.

Het is nu maandagavond….en nog steeds mooi weer! We hebben net nog in de tuin koffie gedronken. Maar nu de zon langzaam achter de bergen zakt, druipen we door het toenemende aantal mugjes (knotten) weer af naar binnen…

Wie emigreert, moet keuzes maken.

Wie emigreert, moet kiezen.
Je kiest een land, een regio en uiteindelijk een stad,dorpje of gehucht..
Met een wensen- en eisenlijstje in onze hand, hebben we zo aardig wat van zuid-Noorwegen gezien voordat we er gingen wonen. In de top drie stond het woord "muggen"...Met het grootste gemak kunnen zij een heel gezin de hele nacht bezig houden met zoek en opruim acties.

Neem van me aan : oud-woonbootbewoners weten waar ze over praten. Het is natuurlijk niet zo dat ze er de hele dag met een soort Koningin Beatrix-achtige hoed op rond lopen. Zo’n hoed van minstens 60 cm doorsnee, met in het midden een bolletje voor het hoofd en met aan de rand wat muggengaas bevestigd, maar dan tot aan de grond. Nee, zo erg is het niet, maar klamboes en horren hebben ze overal.

Onze eerste blik over de Vegår gaf ons een heel vredig en idyllisch beeld. Maar we waren op onze hoede, want achter uiterlijke schoonheid kan zomaar ineens een muggennachtmerrie schuilgaan. Dus namen we het meer tegen de avond en met windstilte nog een keer stevig onder de loep. Iets waar wij met een lang kampeerweekend in Drenthe ergens (vennengebied) volledig aan voorbij gingen. Ik rook niet, maar toen de avond aldaar eenmaal in de lucht hing, pafte ik acuut en tevergeefs de ene sigaar na de andere weg. Het muggengaas van de vouwwagen moest hulpeloos toezien hoe massa’s knutjes (kleine muggetjes) zich gewoon door de gaatjes heen boorden om zich aan Luke en Sanne te goed te doen. Deze kampeerervaring was dan ook gelijk de laatste.

Pas nadat we rond de Vegår een knutdichtsheidscoëfficiënt van minder of gelijk aan 0,0 hadden geconstateerd, hebben we de knoop doorgehakt. In het najaar betrokken we ons huis. Het hele najaar en winter was er niks aan de hand. Maar afgelopen weekend, met het zagen van hout, was het zover. Tot mijn afgrijzen was het normaal zo ontspannende bezigheid, nu een ware uitputtingsslag geworden. Het begon met hier en daar een knut deie voorbij kwam, maar al snel sloeg ik er een aantal dood op mijn arm.
Echter, hoe meer ik er doodsloeg, hoe meer ik er terugkreeg. Zou ik ze soms te zachtaardig doodslaan?

De knutjes waar we hier mee te maken hebben, zijn zo groot als een fruitvlieg, en rete irritant. De knut staat officieel te boek als Ceratopogonidae, en is een familie van muggen uit de orde tweevleugeligen.
Een kortstondig veldonderzoek heeft me niet veel wijzer gemaakt. Meer dan een kwartier heb ik een exemplaar van dichtbij gadegeslagen. Ze zoemen niet, ze steken wel, en vooral irriteren ze. Gezellig zijn ze wel. Onderlinge contacten worden goed onderhouden, hele groepen hangen voor de deur ergens boven het pad. Een soort van hangmug. Het ogenschijnlijk emotieloze koppie is wat klein ten opzichte van de lange Concorde-achtige gespikkelde vleugels. De voelsprieten geven de beestjes een bijna buitenaardse indruk.
‘Hallo, wat doet u hier?’ vraag ik beleefd terwijl er weer een in mijn nek landt. ‘Wat is jullie missie in MIJN nek?’ nu wat minder beleefd. MET WELK NUT …… Geen reactie. ‘PATS,’ klinkt mijn hand in mijn nek. Ik staar wat beduusd naar het knutje wat vast geplakt zit aan mijn hand, of althans...het overblijfsel ervan. Zie ik daar nog een grijns? Ik kijk om me heen. Het lijkt wel of er weer muggen zijn bijgekomen. Ik had het kunnen weten. Dat steekt.

Navraag bij de buurtjes leert ons dat onze nieuwe tuin-vrienden tot eind juli blijven en vooral actief zijn tussen 1800 en 2100 uur. Even afzien nog...

eerste week van juni...

Klik hier voor alle foto's

De schuur (wat de noren een buitenhuis noemen) van de Noorse buurman had al een tijdje een verfbeurt nodig. De buurman doet veel voor ons, dus tijd om wat terug te doen! John en Dennis hebben dus geholpen met verven. Het buitenhuis zit nu weer strak in de lak!

Afgelopen vrijdagmiddag tot zaterdagmiddag waren er viswedstrijden op de Vegår, dus op het meer dat aan ons huis grenst. Omdat we helemaal in de hoek van het meer wonen, hebben we er weinig van meegekregen. Er waren gedurende 24 uur ongeveer 300 boten op het meer, die meededen aan de fiskekonkurranse. Een viswedstrijd met hengel, met als doel de zwaarste forel te vangen. Dit jaar viel de vangst tegen. De zwaarste woog 1,6 kilo. Dat is andere jaren wel eens meer geweest hebben we ons laten vertellen. Tot 4,5 kilo.

Zaterdag hadden we een tentje opgezet in de tuin. We hadden namelijk voor 1 dag 4 kinderen! Natasja en Dennis waren even op en neer naar Oslo (4 uur heen en 4 uur terug) om een hondenkennel te bezoeken. De kinderen hebben die dag lekker gespeeld in de zon en in de regen. Tijdens een heftige regenbui zijn ze gezellig in de tent gaan zitten met speelgoed en tosties.

Verder is er nog heel wat hout gezaagd en gekliefd afgelopen zondag door John en Dennis. De buurman kwam langs met zijn tractor, waarop een geïntegreerd mega-kliefapparaat stond. Dat was super! De dag erna hebben John en Chantal het hout gestapeld in en voor de tuin. De voorraad is weer aangevuld!

Zondag was het voor Chantal weer tijd om wat elandensoep te serveren. Sanne, Amber en Anouk kwamen langs om de eigenaresse een bosje zelf geplukte bloemen te geven. Die zelfde middag vond Luke langs de weg een dode das! Een reusachtig en mooi beest was dat. Waarschijnlijk aangereden door een auto. We hebben overigens nog geen levende das in het wild gezien.

Maandag heeft Chantal weer ff lekker gefietst! Een vol uur bergje op en af. Dat is best wel zwaar! Maar wel lekker!

Vogels

Het barst van de vogels, nestjes en jonkies om ons heen. Er zitten veel zwaluwen en zwaluwnesten onder onze dakpannen. Als we ’s avonds in de tuin zitten, scheren ze langs ons hoofd de nesten in en uit. In een vogelhuisje dat we 8 jaar in Hoogvliet in de tuin hadden hangen en waar toen nooit 1 vogel in gezeten heeft, zit nu een nestje koolmeesjes in.
En in dat uilenhok wat John eerder dit jaar heeft gemaakt….. zit ook een koolmeesnest in J Geen plek meer voor de uil dus voorlopig!

Afsluiting Sanne’s schooljaar
Op school is het gebruikelijk dat er voor de laatste schooldag van het jaar een bijeenkomstfeestje plaatsvindt met alle kinderen van die klas met ouders en aanhang. Dat vond voor Sanne’s klas dinsdag plaats op een strandje nog geen 10 minuten vanaf ons huis vandaan. Iedereen neemt zijn eigen BBQ-vlees mee, borden, bestel, drinken, stoelen en tafels….alles achterin de auto dus!
Was gezellig! Beetje kletsen met ouders en de kinderen lekker spelen. Sommige kinderen waren zelfs aan het zwemmen in het water…brrr. Sanne en Luke hielden het bij pootjebaden. Samen met de juf zongen de kinderen nog een liedje als afsluiting.

Ons bezoek aan Nederland komt in zicht! We hebben er zin in! En de opa's en oma's ook!

Pinksteren: Zwemmen en watervallen

Sanne en Luke in onze achtertuin in het meer

Klik hier voor alle foto's

Alles draaide in het pinksterweekend om “zon, BBQ, varen en zwemmen” ! De zon was er constant en we zijn alleen maar buiten geweest.

Zagen, zwemmen, BBQ-en en varen
Zaterdag heeft John met Dennis hout gezaagd in het bos. NOG meer haardhout verzamelen voor de winter….niet dat het nodig is....maar altijd leuk om nog meer hout te zagen! En eigenlijk kun je nooit genoeg hebben! En het ruimt het bos een beetje op. De omgezaagde bomen lagen namelijk vlakbij de hut van de kinderen.

De kinderen zijn alleen maar in het water bezig geweest. In het geweldige zomerweer van dit weekend sprongen ze eerst met zijn allen in het opblaaszwembad bij Dennis en Natasja (zie hun weblog) en daarna ’s middags bij ons in de voortuin in het meer. Ze waren niet uit het water te slaan. Wel bizar trouwens….een megavijver in onze achtertuin, waarin je kunt zwemmen en varen.

’s Avonds bleven Dennis, Natasja, Amber en Anouk bij ons BBQ’en en onverwacht schoven de Noorse buren gezellig aan. Dit keer even geen Forel gegeten, maar zalm, kipspiesjes, spek en banaan in bacon gerold. Bij dat laatste waren de buren aangenaam verrast en namen aan dat het typisch Nederlands was….haha, nee hoor! Het was voor ons ook de eerste keer dat we deze creatie op de BBQ gooiden.

De kinderen wilden nog een raceboottochtje maken met de buurman en daarna naar bed! Toen waren de pappa’s en de mamma’s aan de beurt! De buurjongen was even voor een uurtje oppas voor de kinderen en wij gingen ondertussen met Dennis en Natasja en de buren een boottochtje maken van een uur…in de avondzon op het stille water.

Op zoek naar de waterval! Rjukanfossen
Zondag stond een toertje naar de Rjukanfossen op het programma. Dat is de grootste waterval in de omgeving, die we nog niet eerder bezocht hadden. Om de waterval goed te kunnen zien is er namelijk een wandeling nodig van een uur! En dat zagen we in de winter niet zo zitten met alle sneeuw; zeker niet met de kinderen. Dus het pinksterweekend was er een perfect weekend voor!

Met alle tassen gevuld met eten, drinken en badkleding, gingen we op pad. Na een klein uurtje rijden, kwamen we aan op het punt waar de wandeling zou moeten starten. Maar daar stond ons een vervelende verassing te wachten….de brug waarmee het wandelpad begon en ons aan de andere kant van het water moest brengen, was helemaal kapot! Een briefje van de politie vertelde ons in het Noors dat we de brug onbruikbaar was.

Van een paar toeristen hoorden we dat de brug een JAAR geleden ook al in puin lag. Beetje schandalig dus dat deze nog niet gemaakt is, bij een toch wel heel toeristische trekpleister in onze buurgemeente Åmli. Van de week dus maar even klagen bij de gemeente.

Maarrrrr…onze dag was niet verloren. Eerst gingen we zelf nog op zoek naar alternatieve rivier-oversteekmogelijkheden, maar kwamen na een fikse wandeling tot de conclusie dat dat een te gevaarlijke opgave zou worden met de kinderen. Een wilde rivier en steile rotsen….helaas, de waterval moesten we maar even voor een andere keer bewaren.

Dus gingen we terug en zochten aan een meer een strandje op, waar we de rest van de middag hebben doorgebracht. Uiteraard daar weer het water in gedoken. Onderweg nog wel een andere leuke, kleinere waterval bezocht, namelijk de Tveitfossen.

Tveitfossen. Waterval met hoogteverschil van 23 m

Klik hier voor alle foto's

BBQ-en op Langøya
Maandag, 2e pinksterdag, was het weer bloedheet. De kinderen stonden om 8 uur al aangekleed naast ons bed. Sanne zelfs met bikini al aan….te wachten of we zouden gaan zwemmen. Dus na lunchtijd zijn we weer op weg gegaan naar ons inmiddels favoriete strandje op Langøya. Toevallig gingen Dennis en Natasja ook die kant op :-), dus daar zaten we weer! De 8 Nederlanders als een invasie op een ministrandje.

Tussendoor kwamen er verschillende bootjes aanmeren, waaronder ook een klasgenootje van Sanne. Later op de middag kwamen ook de buren aan met hun boot en naast hun in de kayak, Kenneth! Hij had het hele stuk van Kil naar het strandje gepeddeld. Op het strand gingen we weer wat BBQen en konden de kinderen de kayak van de buurjongen uitproberen. Luke kwam net boven de rand van de kayak uit.

Dit soort dagen zeggen we steeds….’jammer dat de ouders er niet zijn, die zouden het geweldig vinden met dit mooie weer!’
Maar voorlopig gaan we eerst richting Nederland…..Vooral Sanne kan niet wachten! Die vraagt steeds wanneer we nu eindelijk eens gaan!

Luke speelt op het strand
Klik hier voor alle foto's

Examen Noors
Dinsdag 2 juni was het zover….Ik (Chantal) ging met Natasja en Dennis naar Arendal om voor het laagste niveau Noors een examen af te leggen. Daar stonden we dan….met ongeveer 70 andere personen (voor ¾ vluchtelingen gokken we), wachtend in de rij om ons aan te melden. We hadden al vernomen dat het examen van laag niveau moest zijn en dat het voor ons makkelijk zou zijn. En inderdaad, dat klopte! ’s Ochtends was er een schriftelijk examen en een luisterexamen en ’s middags een mondelinge toets. Voor ons gevoel ging het erg goed. Over een maandje weten we of we geslaagd zijn!
Daarna op naar het volgende niveau!

De komende week hebben we nog niet zo veel op de agenda staan...maar de week is ook nog maar kort. Het komende weekend is er een viswedstrijd in het meer wat aan ons huis grenst. In het volledige meer worden dan tussen de 300 en 400 boten verwacht. Hopelijk werkt het weer dus weer mee!