Welkom op het weblog van John, Chantal en de kids in Noorwegen
dinsdag 25 november 2008
John Jarig!
maandag 17 november 2008
afgelopen weekend...
Klik hier voor meer foto's
Om 16.00 uur kwamen we aan....aan de andere kant van Vegarshei. "Et veldig stor hus" (geweldig groot huis) was dat, helemaal vol met opgette dieren, gevangen (geschoten dus) door de ouders in Africa. Sanne was best onder de indruk van de bizon, de antilope, het hert en de vele andere dieren die waren opgezet in het huis.
De kinderen aten pizza, pudding, een versierde cake en veel snoepjes. Verder speelden ze spelletjes, renden door het huis en speelden in de kamer van de jarige. Niet echt veel anders dan Nederlandse feestjes, behalve dan dat men in Nederland vaak weg gaat met de kinderen: naar de indoor speeltuin, de dierentuin, de Mac Donalds enz. Hier heb je deze voorzieningen niet om de hoek en de huizen zijn over het algemeen veel groter dan in Nederland (behalve die van ons dan :-)) waardoor de huizen (en de grond er omheen) zich beter lenen voor verjaardagsfeestjes thuis.
De moeder van de jarige was erg aardig Gelukkig was er nog een ouder (een vader van een ander meisje) die bleef tijdens het feest. Daardoor kon ik lekker oefenen met het Noors :-) Een gesprek voeren is nog niet mogelijk; maar af en toe wat vragen stellen en antwoorden geven, lukt steeds beter.
Aan het einde van het feestje werd er een grote bol opgehangen aan een touw (de bol was gemaakt met papier mache, over een ballon heen, versierd met letters en kleuren). De kinderen moesten om de beurt, geblindoekt met een stok proberen de bol te raken. Net zolang totdat iemand de bol kapot slaat en er allemaal zakjes snoep uit vallen. Dit schijnt traditie te zijn (en in meer landen heb ik begrepen). Opvallend vond ik de tegenstelling wat "eten van snoep, koek en andere lekkernijen betreft". Op school krijgen de kinderen namelijk niets wat ongezond is (wel fruit) en ze mogen het in principe ook niet meenemen van huis. Ook trakteren van zoete dingen is niet de bedoeling. Op zich heel goed natuurlijk! Maar dan kom je op een feestje en dan blijkt dat ze in 2 uurtjes van alles krijgen.
Na 2,5 uur was het feestje afgelopen en gingen we weer naar huis. Sanne vond het leuk en de jarige komt ook een keer bij ons spelen.
Verder zijn er dit weekend 3 bomen in onze tuin omgezaagd om meer uitzicht te krijgen op het meer. John is begonnen met zagen en heeft halverwege toch maar even de deskundige hulp ingeroepen van Joffe. Joffe en Martine wonen samen met hun 2 kinderen 15 minuten bij ons vandaan. Voordat wij in Vegarshei kwamen, waren zij de enige Nederlanders in de gemeente.
Joffe heeft veel ervaring met bomen omzagen en kwam gelijk helpen. Uiteindelijk zijn er 3 bomen omgezaagd.
Klik hier voor meer foto's
Zondag zijn we naar een buurtvereniging geweest op 10 minuten rij-afstand. Via Joffe en Martine waren we uitgenodigd en we hebben gelijk besloten lid te worden. De vereniging organiseert meerdere keren per jaar leuke dingen. Tijdens deze middag/avond hebben we elandensoep gegeten (kinderen worstjes), werden er liedjes (met gitaar) gezongen, koffie gedronken en een loterij en quiz gehouden (niets gewonnen helaas :-)). De kinderen konden lekker met elkaar spelen binnen of buiten in de speeltuin.
De mensen waren erg aardig en met ons beste Noors probeerden we wat kleine gesprekjes te voeren.
Na dit Noorse weekendje, op naar de volgende week....
Dinsdag gaat John een kijkje nemen bij de lokale zaalvoetbalvereniging....
vrijdag 14 november 2008
Sanne op school
Sanne is 6 jaar en zit in de eerste klas. Kinderen in Noorwegen beginnen namelijk pas met school als ze 6 jaar zijn (en dan pas op het moment als het nieuwe schooljaar weer begint). Sanne gaat 4 dagen in de week naar school: tot de 4e klas zijn alle kinderen op woensdag vrij (met een paar uitzonderingen per jaar). De overige 4 dagen staat Sanne 's ochtends op de bus te wachten: om 8 uur sta ik (Chantal) met haar aan de weg totdat de schoolbus komt. Sanne is dan de eerste in de bus en gaat voorin zitten. De buschauffeur is 's ochtends steeds dezelfde man. We kennen hem inmiddels aardig en zijn hem zelfs al in de supermarkt in Tvedestrand tegen gekomen.
De bus rijdt vervolgens verder naar het huis van Dennis en Natasja, waar Amber samen met de buurjongen Kenneth op de bus staat de wachten. Kenneth is overigens een jongen van 14 jaar; stoer; houdt van jagen, hout haken, vuurtjes stoken en is niet onaardig om te zien. Kortom: heel interessant voor Amber en Sanne. Ze kijken dan ook uit naar iedere dag dat ze samen met Kenneth in de bus zitten: dan kunnen ze "grapjes maken" met hem. Kenneth schijnt het best leuk leuk te vinden en is erg aardig voor de meiden, maar we schatten zelf in, dat hij het snel zat zal zijn als 2 meisjes van 6 en 7 dagelijks giechelen naar hem en tekeningen voor hem maken :-)
Om kwart voor 9 (dus na 3 kwartier rijden) stopt de bus bij de school. Sanne speelt nog even buiten totdat om 9 uur de bel gaat. De school duurt vervolgens tot half 3: dan gaan de kinderen weer richting de bus. "tussen de middag" kent de Noorse school niet: kinderen eten op school hun lunch op.
De schooltas die Sanne in Nederland had, bleek al snel onbruikbaar als schooltas in Noorwegen: te klein! De eerste week hebben we een nieuwe tas moeten kopen voor haar: een rugtas, waarin ze dagelijks haar broodtrommel, fles water, schoolboeken en ski-/buitenspeelbroek meeneemt.
Op school krijgen de leerlingen iedere week een nieuw lesrooster voor de komende week mee: hierin staat wat ze gaan doen en welk huiswerk ze moeten maken. Erg prettig is dat voor de ouders! Ook is er een algemeen lesrooster, waarin onder meer staat, dat ze 1 keer in de week naar de bibliotheek gaan (waar ze zelf boekjes kunnen uitzoeken), dat ze 1 keer in de week gym hebben en dat ze op vrijdag "på tur" gaan (ofwel: wandelend de natuur in om dingen te doen en te leren). Verder hebben ze net als in Nederland gewoon lezen, schrijven, rekenen, maar daarnaast ook vanaf de eerste klas gelijk "engels".
Dat Engels is overigens wel leuk, maar best verwarrend voor de kinderen in het begin. Helemaal trots kwam Sanne de eerste week vertellen dat ze Noorse woordjes had geleerd: " good morning" en "yellow". Tja, vertel dan je kind maar eens dat dat geen Noors maar Engels is! Wel merken we nu na een paar weken al, dat het verschil duidelijk wordt en Sanne het al door heeft welke liedjes op school in het Engels en welke in het Noors zijn. Volgens mij is Sanne over 1 of 2 jaar 3-talig!
De lessen worden gegeven door verschillende juffen en meesters: in Sanne haar klas betekent dat, dat Sanne 3 verschillende personen (2 juffen en 1 meester) ziet in de week. 1 juf daarvan is wel de "hoofdjuf" die het meest in de klas aanwezig is.
Deze eerste weken vindt Sanne vooral leuk: gym, " gå på tur" en buiten spelen (want dan ziet ze vaak Amber). Minder leuk vindt ze lezen, schrijven en rekenen. Dat komt vooral doordat het allemaal in onbegrijpelijk Noors is! Ik (Chantal) heb een paar keer in de klas gezeten en het is te begrijpen dat het vermoeiend is voor Sanne om in de klas mee te doen. In het begin gaat 90% langs haar heen. Uiteindelijk wordt dat percentage geleidelijk aan wel minder....maar dat is kwestie van tijd. Sanne vind het de eerste 2 weken dan ook soms best frustrerend en had het niet naar haar zin op school. Maar de laatste week gaat het veel beter! Ze accepteert beter dat ze nu eenmaal niet alles kan begrijpen in de klas.
Er wordt 4 keer in de week (iedere dag) extra Noorse les gegeven aan Sanne, Amber en een Chinees meisje (Lulu). Dat is de les, waar ze veel individuele aandacht krijgen en waar ze naar mijn idee veel van leren. De lessen zijn puur gericht op het leren van het Noors: kleuren, getallen, woorden, dingen enz... Dit zijn ook de lessen waar Sanne het goed naar haar zin heeft.
Sanne zit met 24 andere kinderen in de klas: de helft meisjes en de helft jongens. Voor Noorse begrippen is de school best een grote school met 280 leerlingen van klas 1 tot en met 10 (voor de leeftijd 6 tot en met 16). Vooral de meiden uit de klas zijn erg lief en leuk voor Sanne: ze zijn erg behulpzaam en willen graag met haar spelen. Net als voor Sanne is het voor de klasgenootjes en de juf best moeilijk om te communiceren met Sanne. Maar het is een kwestie van tijd....en we zien dat ze iedere dag weer wat leert.
Morgen (zaterdag) heeft Sanne haar eerste verjaardagsfeestje. En ik moet zeggen dat ik het nog spannender vind dan haar! Ik ga namelijk mee en heb de moeder van het meisje van de week in steenkolen-Noors gebeld :-) Ik ben dus erg benieuwd wat we zaterdag tussen 4 en half 7 gaan doen op het feestje!
zondag 9 november 2008
samenvatting van de eerste normale week....
Chan op Noorse les.
maandag 3 november 2008
Het weekend en de eerste "gewone" dag
Klik hier voor meer foto's van het weekend
John heeft veel extra hout gehakt voor de winter en zelf een extra opslag op 2 plekken bij de schuur aangelegd. Daar heeft aardig wat werk in gezeten! John de houthakker heeft het prima naar zijn zin met kettingzaag en bijl! Luke komt regelmatig kijken hoe papa alles doet: hij vindt het erg interessant.
Klik hier om foto's van het weekend te zien!
Hoewel nog geen enkele dag in Noorwegen voor ons voorlopig “gewoon” zal zijn, is het vandaag de eerste dag geweest waarop we allemaal gedaan hebben wat we de komende periode zullen doen: Luke naar de kinderopvang; Sanne naar school; eerste werkdag van John en eerste Noorse- cursusdag van Chantal.
De eerste werkdag van John bij de gemeente Vegarshei (als ICT-consulent)ging goed. Veel handjes geschud en kennis gemaakt met de medewerkers van de gemeente Vegarshei (waar ook de school, het gezondheidscentrum en het verpleeghuis onder vallen). Duidelijk is dat “werken bij een gemeente in Noorwegen” niet te vergelijken is met bijvoorbeeld “werken bij de gemeente Rotterdam”. Zo lunchte John samen met de burgemeester van de gemeente, die we al hebben leren kennen tijdens onze introductie in de gemeente in februari van dit jaar.
In hetzelfde gebouw (gemeentehuis) had Chantal (samen met Natasja) voor de eerste keer Noorse cursus. Samen met medecursisten uit Kosovo, Iran, Afrika en Rusland zaten wij in het lokaal. De eerste dag lijkt erop dat het een nuttige cursus is! Gelukkig hebben we in Nederland al een kleine basis Noors geleerd, waardoor het makkelijker is om dit op te pikken. Chantal gaat de cursus 2 volle dagen per week volgen en voor John is het nog even onduidelijk: dat zal nog worden overlegd met zijn werkgever.
Het was een hele logistieke puzzel voor vandaag, wat betreft “vervoer van en naar de bestemmingen”. Dat heb je al snel als je redelijk afgelegen woont zoals wij, met geen openbaar vervoer in de buurt en geen bestemmingen die te redelijkerwijs zijn te bereiken met de fiets. Dan ben je afhankelijk van de auto. We hebben ons sinds onze komst wel gerealiseerd hoe belangrijk de auto is in Noorwegen: Zonder auto (en vaan zelfs zonder 2e auto) kom je niet ver in Noorwegen.
Kortom: John bracht met de auto Luke en Anouk naar de barnehage (kinderopvang, op 15 km afstand van huis) en reed daarna naar zijn werk (3 minuten vanaf zijn werk is de kinderopvang). Ik heb thuis Sanne op de schoolbus gezet en reed daarna met Natasja mee met de auto naar de Noorse cursus. Na de cursus hebben we Amber en Sanne (na een gesprekje met de juffrouw) weer met de auto opgehaald van school.
De school, het gemeentehuis, de supermarkt met postkantoor, de bank en het gezondheidscentrum liggen allemaal op loopafstand van elkaar, bij elkaar in het dorp. En vergis je niet! In dat zelfde dorp vinden we ook: een mini-Gamma, een autogarage, het politiebureau (met 1 politieman en administratief medewerkster) een benzinepomp, een echte Noorse kledingwinkel en het “stutenkafe” (waar je koffie kunt drinken en een kleine maaltijd kunt krijgen). Voor al het andere waar we naartoe willen, moeten we 30 tot 45 minuten rijden (Arendal, Tvedestrand en Risor).
Onze eerste “gewone” dag is goed verlopen! En was weer lekker om “thuis” te komen en de houtkachel op te poken na een drukke dag…..op naar de dinsdag!